जगणं

 या जगात कुणीही कुणाचं नसतं

जगण्यासाठी नावापुरता नातं असतं

जन्माला येतांना एकट्यालाच यावं लागतं

मेल्यानंतर पण एकट्यालाच जावं लागतं

तरीही जगण्यासाठी माणूस नात्यांचं जाळ विणतो

मरेपर्यंत त्यातच गुरफटत जातो

माझे माझे करत रक्तातल्या नात्याशी भांडत रहातो

स्वतः च्या स्वार्थासाठी चांगुलपणाचे पांघरूण ओढत असतो

माहीत असते येत नाही काही आपल्या बरोबर

फक्त तीन-साडेतीन हात जमिन असते आपली खरोखर.....