संस्कार

 

चिमुकली कळी जन्माला आली

हळूहळू ती उमलायला लागली

निरागस मन तिचे निरागस रूप

हसतखेळत जगत असते सदा राहून खूष

संस्काराची सवय याच वयात लावा

संस्कारच पडतील पुढे तिच्या कामा

या छोट्या कळीचे मग होते फूल

तिच्या विश्वात ती असते मश्गूल

सर्वांवरच ती टाकते विश्वास

स्वत:वरच असतो तिला अभिमान

पाश्चात्यांप्रमाणे करते पेहराव

त्यांच्याप्रमाणेच बदलते तिचे राहणीमान

लोकांच्या बोलण्याने ती फसते

चांगले काय वाईट काय याची  जाणीव नसते

लोकांच्या बोलण्याने ती जाते हुरळून

स्वतःच्या मतांचा पडतो तिला विसर

करत नाही मग ती कोणाचाच आदर

पश्चात्ताप करण्याची पाळी मग येते

आणि संस्काराची कमतरता जाणवते.